والا همين حس شوما رو ما هم روزهاي آخر اينترني داشتيم...يادمه به جاي ده کشيک بخش جراحي بيست شب واستادم تا با بچه‌ها بيشتر باشم......بخش داخلي هم که نگو...يادش به خير اون برفبار سنگين سال 1386..گمونم ساري گاز قطع شده بود..عمه هاي ما که ساروي اند ميگفتن...ولي ما اينجا حدود ساعت سه صبح که از اورژانس درمي‌اومديم با بچه ها مي‌رفتيم برف بازي و آدم برفي درست کردن تو بيمارستان..يادش به خير..جاتون خالي صبحش هم مي‌رفتيم کلپچ...الان که دارم ميگم بدجوري نوستال خونم زد بالا..ولش کن...